Na szczycie Dice w Las Vegas Neil Druckmann z Naughty Dog i Cory Barlog Sony Santa Monica omawiali wszechobecny temat wątpliwości w rozwoju gry. Ich godzinna rozmowa obejmowała osobiste lęki, procesy twórcze i wyzwania związane z kontynuacją.
Druckmann zaskakująco ujawnił, że nie planuje wcześniejszych kontynuacji. Jego podejście do The Last of Us Part II i innych kontynuacji obejmuje intensywne skupienie się na obecnym projekcie, traktując każdą grę jako samodzielną. Wszelkie pomysły na kontynuację są opracowywane organicznie z nierozwiązanych elementów i łuków postaci w poprzedniej grze. Jeśli historia postaci jest kompletna, Druckmann sugeruje zakończenie ich łuku. Jako przykład zacytował Uncharted Series, w której narracja każdej gry rozwijała się organicznie, bez wcześniej zaplanowanych nadrzędnych historii. Proces twórczy obejmuje refleksję nad poprzednimi ratami w celu zidentyfikowania nowych kierunków postaci, unikania powtórzeń i zapewnienia ciągłego znaczenia narracji.
Natomiast Barlog stosuje bardziej skomplikowane, długoterminowe podejście do planowania, łącząc bieżące projekty z pomysłami wymyślonymi wiele lat wcześniej. Chociaż ta metoda oferuje kreatywną synergię, uznaje jej znaczący stres i wyzwania związane z koordynowaniem wielu osób i zmieniających się perspektywy przez wiele lat. Podkreślił trudność w utrzymaniu początkowych wizji twórczych w takich dłuższych okresach.
Druckmann podkreślił swoją pasję do rozwoju gry, stwierdzając, że tworzenie gier jest jego główną motywacją. Podzielił anegdotę na temat perspektywy Pedro Pascala na sztukę jako siłę napędową życia, rezonując z własnym zaangażowaniem w rzemiosło pomimo nieodłącznej presji i negatywności. Dotknął także swojego ostatecznego pragnienia wycofania się z codziennego zaangażowania, tworząc możliwości rozkwitu.
Barlog, w szczerej odpowiedzi na pytanie Druckmanna na temat tego, kiedy twórcze dysk staje się „wystarczające”, przyznał, że uczucie ukończenia jest nieuchwytne. Warunkowy obowiązek twórczy trwa nawet po osiągnięciu znacznych kamieni milowych, co prowadzi do nieustannego dążenia do nowych wyzwań. Opisał to jako „demon obsesji”, który napędza go do przodu, pomimo rad spowolnienia i doceniania osiągnięć.
Rozmowa zakończyła się humorystyczną wymianą, podkreślając wyraźny kontrast w ich podejściu do rozwoju gry i trwałe wyzwania twórczego przywództwa.
