Toen ik ging zitten om het nieuwste project van ontwikkelaar MercurySteam, Blades of Fire , te spelen, verwachtte ik een moderne kijk op Castlevania van de studio: Lords of Shadow , doordrenkt met de hedendaagse flair van God of War . Na een uur merkte ik echter dat ik ondergedompeld was in een spel dat voelde als een zielslike, met alle statistieken gericht op de wapens in plaats van traditionele RPG -karakterprogressie. Tegen het einde van mijn hands-on sessie van drie uur realiseerde ik me dat Blades of Fire zowel een knipoog was naar zijn inspiratie als een afwijking van hen, het maken van een unieke en boeiende ervaring binnen het actie-avontuur genre.
Hoewel het visuele en thematische overeenkomsten deelt met de god van de oorlog van Sony Santa Monica, is Blades of Fire niet slechts een kloon. De donkere fantasie-setting van de game, krachtige gevechtsbewegingen en het perspectief van de camera van de derde persoon, echo van de Noorse avonturen van Kratos. Toch zijn er diepere verbindingen: tijdens de demo navigeerde ik een labyrintische kaart bezaaid met schatkisten, geholpen door een jonge metgezel die hielp bij het oplossen van puzzels. We waren op zoek naar een vrouw van de wildernis die in een huis woonde bovenop een gigantisch wezen. Deze elementen, gecombineerd met van Software-geïnspireerde checkpoints die vijanden respawnen en gezondheidsdrankjes opnieuw vullen, kunnen zich soms overdreven vertrouwd voelen.
Bladen van vuur heeft een aantal diep vreemde vijanden die aanvoelen als donkere neven van de poppen van Labyrinth. | Afbeelding Credit: MercurySteam / 505 Games
De wereld van de game roept een nostalgische fantasie -sfeer uit de jaren 80 op, waar personages als Conan de barbaar in zijn gespierde krijgers zouden passen, en vijanden die lijken op orang -oetans op bamboe pogo -sticks zouden niet misplaatst zijn in het labyrint van Jim Henson. Het verhaal volgt een klassiek videogame -trope - een kwaadaardige koningin heeft staal in steen getransformeerd, en het is aan jou, spelen als Aran de Lira, een smid -halfgod, om haar te verslaan en de wereldmetaal te herstellen. Hoewel de setting een charmant retro-gevoel heeft, lijken het verhaal, personages en dialoog nogal generiek, die doen denken aan vele over het hoofd geziene Xbox 360-tijdperk games.
Vuurbladen schijnt het meest fel in zijn mechanica. Het gevechtssysteem draait om directionele aanvallen en gebruikt elke gezichtsknop op de controller. Op een PlayStation -kussen richt Triangle zich op het hoofd, kruist de romp, terwijl vierkante en cirkel -aanval links en rechts, respectievelijk. Door de houding van een vijand te observeren, kunt u strategisch hun verdediging doorbreken. Een soldaat die hun gezicht bewaakt, kan bijvoorbeeld worden verslagen door te streven naar de darm, wat resulteert in bevredigend viscerale effecten.
Het gevechtssysteem blinkt echt uit tijdens baasgevechten. De eerste grote baas, een trol, had een tweede gezondheidsbalk die alleen kon worden beschadigd na het uiteenvallen ervan. Het ledemaat dat u verwijdert, hangt af van uw aanvalshoek, waardoor u zijn linkerarm strategisch kunt verbreken om het te ontwapenen of zelfs zijn gezicht af te snijden, waardoor het blind en kwetsbaar wordt.
Je wapens staan centraal in vuurbladen en vereisen constante aandacht. Ze zijn saai met gebruik, waardoor schade incrementeel wordt verminderd, waardoor het slijpen of de schakel van houding nodig is. De uithoudingsmeter van de game, gebruikt voor aanvallen en ontwijkingen, moet handmatig worden hersteld door de blokknop vast te houden en een unieke laag aan het gevecht toe te voegen. Terwijl de algehele gevechtsstijl doet denken aan Souls -games, maken het directionele aanvalsysteem en de noodzaak om zich aan te passen aan verschillende bedieningselementen, brandbladen van vuur duidelijk anders.
Zoals ik me aanpaste aan de unieke mechanica van het spel, werd het gevecht verfrissend duidelijk. Het wapensysteem zorgt voor verschillende standpunten, met behulp van de scherpe rand voor het snijden of de puntige punt voor stuwkracht, elk effectief tegen verschillende vijanden.
Bladen van vuurschermen
9 afbeeldingen 
Wapens zijn het hart van vuurbladen . Ze hebben niet alleen saai met gebruik, maar hebben ook een duurzaamheidsmeter die in de loop van de tijd uitgeput, die reparatie vereist bij een aambeeldcontrolepunt of smelten voor het maken van nieuwe wapens. Dit brengt ons bij de meest innovatieve functie van de game: The Forge.
MercurySteam heeft een uitgebreid wapenschermsysteem gecreëerd. Beginnend met een basissjabloon, kunt u alles aanpassen, van de lengte van de paal van een speer tot de vorm van de kop, die statistieken en uithoudingsvermogeneisen beïnvloedt. U noemt uw creatie en voegt een persoonlijk tintje toe aan uw arsenaal.
Het smedenproces is een gedetailleerde minigame waarbij u de lengte, kracht en hoek van elke hameraanslag regelt om bij een ideale curve te passen. Het overwerken van het staal verzwakt het wapen, dus efficiëntie is de sleutel. Je prestaties worden beoordeeld met sterren en bepaalt hoe vaak je het wapen kunt repareren voordat het voor altijd verloren is.
Hoewel de smeedminigame een fantastisch concept is, kan deze overdreven complex aanvoelen. | Afbeelding Credit: MercurySteam / 505 Games
Hoewel ik de innovatieve benadering van Forge voor het maken van wapens waardeer, voelde de minigame enigszins stomp aan. Een duidelijkere verbinding tussen stakingen en de resulterende metaalvorm, samen met betere tutorials, kan deze functie vóór de lancering verbeteren.
Het Forge-systeem gaat verder dan de reikwijdte van de demo en belooft een diepe verbinding met je gemaakte wapens tijdens een reis van 60-70 uur. Terwijl je nieuwe materialen ontdekt, kun je je wapens weerspiegelen om evoluerende uitdagingen aan te gaan. Het doodssysteem draagt bij aan deze binding; Bij het sterven, laat je je wapen vallen, dat in de wereld blijft om terug te winnen en te reforge.
MercurySteam's Blades of Fire is sterk gebaseerd op Dark Souls en zijn opvolgers, die de invloed van het genre van Software weerspiegelen. Het is ook een spirituele opvolger van Blade of Darkness , een spel ontwikkeld door de oprichters van de studio, die velen beschouwen als een voorloper van de Souls -serie. De ontwikkelaars zijn verder gegaan waar ze zijn gebleven en hebben vooruitgang van andere studio's opgenomen.
Aran wordt vergezeld door zijn jonge metgezel, Adso, die kan helpen puzzels op te lossen en commentaar te geven op de overlevering van de wereld. | Afbeelding Credit: MercurySteam / 505 Games
Ik speelde vuurbladen , ik voelde de aantrekkingskracht van de invloeden van Mercurysteam - Blade of Darkness 's brute gevechten, van de innovaties van Soft en het wereldontwerp van God of War . Toch staat de game op zichzelf en herinterpreteert u deze systemen opnieuw in een unieke ervaring. Terwijl de generieke Dark Fantasy-instelling en herhaalde ontmoetingen met dezelfde miniboss enige zorgen uitbrengen over variëteit, hebben de diepte van het wapenboringssysteem en de impact ervan op de strijd me geïntrigeerd.
In een tijdperk waarin complexe games zoals Elden Ring en Monster Hunter mainstream succes hebben gevonden, heeft Blades of Fire het potentieel om iets te bieden dat echt fascineert voor de gamingscene.
