Afgelopen weekend markeerde de eerste netwerktests voor Elden Ring: Nightreign , de aankomende zelfstandige multiplayer -game die vertakte van de veelgeprezen titel van Fromsoftware. In tegenstelling tot de Shadow of the Erdtree DLC van vorig jaar, deelt Nightreign alleen zijn naamgenoot en esthetiek met Elden Ring , waarbij de open wereld wordt uitgewisseld voor een gestroomlijnd overlevingsformaat. Teams van drie spelers dalen af in krimpende kaarten, vechten tegen vijanden en steeds moeilijker wordende bazen. Dit ontwerp roept de enorm populaire Fortnite op - een passende vergelijking, rekening houdend met de 200 miljoen spelers van Fortnite deze maand alleen.
Nightreign vertoont echter een opvallende gelijkenis met een minder gevierde, maar toch aantoonbaar meer oneerlijk kwaadaardig spel: GoD of War van 2013: Ascension . En dat is een positieve vergelijking.
Vrijgebracht tussen de Noorse reboot van GoD of War 3 en 2018 van 2010 diende Ascension , als een prequel, voorafgaand aan de originele Griekse mythologie -trilogie. Kratos worstelt om zijn eed te breken met Ares. Als hij niet overeenkomt met de epische finale van de originele trilogie, en gericht op een formule-shake-up, werd Ascension het zwarte schaap van de franchise-een fatsoenlijk voorgerecht voor een prachtig hoofdgerecht. Deze reputatie, hoewel begrijpelijk, is aantoonbaar oneerlijk.
Hoewel de confrontatie van Kratos met de Furies in Ascension niet de hoogten van zijn strijd met Zeus bereikte, heeft deze prequel adembenemende setstukken, waaronder de gevangenis van de verdomde-een labyrintische kerker binnen een kolossale, geïmmobiliseerde, 100-armed gigant. Wat nog belangrijker is, Ascension Innoveerde met iets dat de franchise nog niet eerder had geprobeerd: Multiplayer.
Binnen het verhaal van Ascension komen spelers een geketende NPC tegen in de gevangenis van de verdomde die voortijdig uitroept: "Je hebt me gered!" Voordat u vergaat. Ontgrendeling multiplayer na dit punt onthult deze NPC als het spelerskarakter. Geteleporteerd naar Olympus momenten vóór de dood, beloven spelers trouw aan een van de vier goden - Zeus, Poseidon, Hades of Ares - en het verlenen van unieke wapens, pantser en magie. Deze tools worden gebruikt in vijf multiplayer -modi, vier zijn concurrerende PVP.
De vijfde modus, proef van de goden, is coöperatieve PVE - en in wezen de blauwdruk voor Elden Ring: Nightreign .
Previews van Nightreign van prominente SoulSborne YouTubers zoals Vaatividya en Iron Pineapple, samen met de verslaggeving van IGN, benadrukken overeenkomsten tussen Fromsoftware's nieuwste creatie en live servicegames zoals Fortnite . Nightreign heeft gerandomiseerde buit, hulpbronnenbeheer en milieugevaren die schade toebrengen en beweging beperken, toenemende uitdaging in de tijd. Nightreign weerspiegelt zelfs een van de iconische elementen van Fortnite : spelers vallen uit de lucht, gedragen door Spirit Birds, naar hun gekozen locatie.
Terwijl God of War: Ascension mist het "waar zijn we dalen?" Element, een diepere look onthult gemeenschappelijke grond. Zowel Nightreign als Ascension's proces van de goden zijn coöperatieve ervaringen waar teams worden geconfronteerd met steeds moeilijker wordende vijanden. Beide bieden de kans om bazen te vechten uit eerdere games (Hercules van God of War 3 of de naamloze koning van Dark Souls 3 ). Beide hebben een aftelling (hoewel Ascension's pauzeerbaar is) en vinden plaats op krimpende kaarten. Beide zijn multiplayer-games van studio's die bekend staan om ervaringen met één speler, gemaakt zonder toezicht van hun respectieve serie-makers (Hidetaka Miyazaki voor Elden Ring en de originele God of War Trilogy Dirigors for Ascension ).
Nightreign roept dezelfde reactie op als het proces van Ascension tegen de goden. Deelnemers aan netwerktests beschreven hectische, opwindende races tegen de klok. In tegenstelling tot het ontspannen tempo van het basisspel, waardoor verschillende benaderingen mogelijk zijn, vereist Nightreign instinctieve actie, beperkte middelen en snelheid - zoals Vaatividya het zegt, "gemaakt in naam van snelheid en efficiëntie." Om het gebrek aan torrent te compenseren, ervaren spelers verbeterde hardloop- en springvaardigheden.
De multiplayer van Ascension heeft zijn blauwdruk met één speler aangepast voor snellere pacing, met spiegeling van de technieken van Nightreign : verhoogde run-snelheid, uitgebreide sprongen, geautomatiseerde parkour en een grijpaanval (ook aanwezig in het Wylder-personage van Nightreign ). Deze toevoegingen zijn cruciaal, omdat de gevechten, hoewel niet overdreven moeilijk, talloze vijanden naar spelers gooit, waardoor elke seconde telt. Teams sprint, hacken en snijden zich een weg door hordes.
Antwoord.De gelijkenis van Nightreign met ascensie is verrassend, gezien de onduidelijkheid van laatstgenoemde en de contrasterende aard van het zielige genre. Waar God of War spelers in staat stelt als God-Slaying Warriors, souls-achtige games spelers casten als naamloze, vervloekte ondoden geconfronteerd met formidabele uitdagingen. Men toont zelden een game over het scherm; De andere dwingt spelers meedogenloos om de nederlaag te confronteren.
Deze uitdaging, eenmaal woedend in de eerdere games van Fromsoftware, is echter verminderd naarmate fans verbeterden en ontwikkelaars betere wapens en spreuken boden, wat leidde tot tal van game-brekende builds in Elden Ring . Nightreign , zonder deze builds te ontbreken, belooft een hernieuwde uitdaging en biedt geschoolde spelers dezelfde ervaring God of War: Ascension aangeboden: de sensatie van een tijdgebonden, wraakzuchtige Spartan.
