Podobnie jak marzenie Kopciuszka zakończyło się o północy, Walt Disney Company stanęła w obliczu własnej północy w 1947 r., Zmagając się z długiem o wartości 4 milionów dolarów po niepowodzeniach Pinocchio, Fantasia i Bambi, zaostrzonego przez II wojnę światową i inne wyzwania. Jednak ukochana księżniczka i jej kultowe szklane kapcie odegrały kluczową rolę w ratowaniu Disneya od przedwczesnego końca do swojej animacji.
Gdy Kopciuszek świętuje 75. rocznicę szerokiej premiery 4 marca, zaangażowaliśmy się z kilkoma informatorami Disneya, którzy nadal czerpią inspirację z tej ponadczasowej opowieści o szmatach do bogatych. Ta historia nie tylko odzwierciedla podróż samego Walta Disneya, ale także ożywiła nadzieję w firmie i powojenne świat, w którym pragnie coś, w co w to, w co w to uwierzyć.
Właściwy film we właściwym czasie --------------------------------Aby zrozumieć znaczenie Kopciuszka, musimy ponownie odwiedzić wróżkę Disneya w 1937 r. Z Królewską Śnieżką i siedmioma karłami. Jego bezprecedensowy sukces, utrzymując tytuł najlepiej zarabiającego filmu, dopóki nie przewyższył go wiatru, umożliwił Disneyowi ustanowienie studia Burbank i wyruszenie w nową erę filmów animowanych o długości funkcji.
Jednak następne przedsięwzięcie Disneya, Pinocchio w 1940 r., Pomimo 2,6 miliona dolarów uznania i uznania krytyków, w tym Academy Awards za najlepszy oryginalny wynik i najlepszą oryginalną piosenkę, spowodowało stratę w wysokości 1 miliona dolarów. Ten wzór kontynuował Fantasię i Bambi, dodatkowo pogłębiając problemy finansowe studia. Wybuch II wojny światowej, wywołany przez niemiecką inwazję na Polskę w 1939 roku, odegrała znaczącą rolę w tych niepowodzeniach.
„Europejskie rynki Disneya wyschły podczas wojny, a filmy takie jak Pinocchio i Bambi nie można tam pokazać, co prowadzi do słabej wydajności”-wyjaśnił Eric Goldberg, współreżyser Pocahontas i główny animator w Genie Aladdina. „Studio zostało następnie zamówione przez rząd USA w celu tworzenia szkoleń i filmów propagandowych. W latach 40. Disney przeszedł do tworzenia opakowań, takich jak Make Mine Music, Fun and Fancy Free, i Melody Time. To były doskonałe projekty, ale nie miało spójnej narracji od początku do końca”.
Filmy pakietowe były kompilacjami krótkich kreskówek złożonych w filmy o długości funkcji. Disney wyprodukował sześć takich filmów między Bambi w 1942 r. A Kopciuszkiem w 1950 r., W tym Saludos Amigos i Three Caballeros, które wspierały amerykańską politykę sąsiedztwa w zakresie przeciwdziałania nazizmu w Ameryce Południowej. Podczas gdy filmy te udało się przełamać i zmniejszyć dług studio z 4,2 miliona do 3 milionów dolarów do 1947 r., Utrudniły produkcję prawdziwych animowanych historii.
„Chciałem wrócić do dziedziny funkcji” - wyraził Walt Disney w 1956 roku, cytowany w Animated Man: A Life of Walt Disney przez Michaela Barriera. „Ale wymagało to znacznych inwestycji i czasu. Dobra funkcja kreskówek wymaga wielu obu. Mój brat Roy i ja przeprowadziliśmy gorącą dyskusję ... To była jedna z moich dużych wątków ... Powiedziałem, że albo pójdziemy naprzód, wrócimy do biznesu, albo zlikwidować i sprzedać”.
W obliczu możliwości sprzedaży swoich akcji i opuszczenia firmy, Walt i Roy wybrali bardziej ryzykowną ścieżkę, obstawiając wszystko na pierwszej ważnej animowanej funkcji od czasu Bambi. Sukces tego filmu był kluczowy dla przetrwania studia animacji Disneya.
„W tym czasie Alice in Wonderland, Peter Pan i Kopciuszek były w rozwoju, ale Kopciuszek został wybrany jako pierwszy ze względu na podobieństwa do Królewny Śnieżki” - powiedział Tori Cranner, kierownik sztuki w Walt Disney Animation Research Library. „Walt rozpoznał, że powojenna Ameryka potrzebuje nadziei i radości. Chociaż Pinocchio to piękny film, brakuje radości, jaką ucieleśnia Kopciuszek. Świat potrzebował historii o powstaniu z popiołów do czegoś pięknego, a Kopciuszek był idealnym wyborem na ten moment”.
Opowieść o szmatach Kopciuszka i Disneya
Związek Walta z Kopciuszkiem sięga 1922 roku, kiedy stworzył Kopciuszek w Laugh-O-Gram Studios, tuż przed założeniem Disneya z Royem. Ten krótki, a później film fabularny czerpał z wersji The Tale z 1697 roku Charlesa Perraulta, która mogła powstać między 7 pne a 23 r.. Historia dobra kontra zła, prawdziwa miłość i marzenia, które się spełniają, głęboko rezonowały z Waltem.
„Królewna Śnieżka była miłą i prostą dziewczyną, która wierzyła w życzenie i czekanie na jej uroczą” - zauważyła Walt Disney, jak widać w Kopciuszku Disneya: tworzenie specjalnego filmu DVD z arcydzieła. „Kopciuszek był jednak bardziej praktyczny. Wierzyła w sny, ale także w podejmowaniu działania. Kiedy Książę Urocza nie przyszła, poszła do pałacu, aby go znaleźć”.
Siła i odporność Kopciuszka, pomimo jej złego traktowania przez jej złą macochę i przyrodnie, odzwierciedlały własną podróż Walta od skromnych początków, naznaczona niepowodzeniami i wyzwaniami, a jednocześnie napędzane niezachwianym snem i etyką pracy.
Wczesne próby Walta ożywienia Kopciuszka jako głupiego Symphony Short w 1933 roku przekształciły się w bardziej ambitny projekt do 1938 roku, ostatecznie stając się filmem fabularnym. Pomimo opóźnień z powodu wojny i innych czynników, rozwój filmu w ciągu dekady pozwolił mu stać się ukochanym klasykiem, który znamy dzisiaj.
„Disney wyróżniał się ponownym wyobrażeniami o ponadczasowych bajkach, wypełniając je swoim wyjątkowym gustem, rozrywką, sercem i pasją” - zauważył Goldberg. „Te historie, często ponure i ostrożne, zostały przekształcone w powszechnie atrakcyjne narracje, modernizując je dla wszystkich odbiorców”.
Zwierząt Kopciuszka, w tym Jaq, Gus i ptaki, zapewnili komiczną ulgę i pozwoliła jej wyrazić swoją prawdziwą jaźń, podczas gdy wróżka chrzestna, ponownie wyobrażona jako walcząca babcia przez animatora Milta Kahla, dodała względnej i uroku. Kultowa scena transformacji, w której wiara Kopciuszka w siebie i jej marzenie kończy się w magicznej nocy, pozostaje najważniejszym wydarzeniem dziedzictwa Disneya.
„Każdy blask w tej scenie transformacji był ręcznie rysowany i pomalowany”-zachwycił się Cranner. „Jest idealny moment, w którym magia utrzymuje się za ułamek sekundy przed zmianą sukienki, dodając do zaklęcia sceny”.
Dodanie Breaking Glass Slipper pod koniec filmu podkreśliło agencję i siłę Kopciuszka, pokazując ją jako bohatera jej własnej historii.
„Kopciuszek nie jest szyfrem; ma wyraźną osobowość i siłę” - podkreślił Goldberg. „Kiedy pęknie pantofel, przedstawia drugiego, który trzymała, wykazując kontrolę i odporność”.
Kopciuszek miał swoją premierę w Bostonie 15 lutego 1950 r. I miał szerokie wydanie 4 marca, stając się natychmiastowym sukcesem. Zarobił 7 milionów dolarów na budżet o wartości 2,2 miliona dolarów, co czyni go szóstym najwyższym filmem zarobkowym z 1950 r. I zdobywając trzy nominacje do nagrody Akademii.
„Kiedy Kopciuszek został zwolniony, krytycy okrzyknęli to jako powrót do formy dla Walta Disneya” - przypomniał Goldberg. „To był ogromny sukces, a studio odzyskało narrację. Po Kopciuszku Disney wyprodukował filmy takie jak Peter Pan, Lady and the Tramp, Sleeping Beauty, 101 Dalmatyńczyków i książka z dżungli, wszystko dzięki sukcesowi Kopciuszka”.
75 lat później Magia Kopciuszka żyje
Siedemdziesiąt pięć lat później wpływ Kopciuszka stale rośnie, widoczny w kultowych zamkach w Walt Disney World i Tokyo Disneyland oraz w sekwencjach pierwszych filmów Disneya inspirowanych jej opowieścią i śpiącą piękną.
„Animując transformację sukienki Elsy w Frozen, chcieliśmy oddać hołd Koperrelle” - powiedziała Becky Bresee, główna animator na Frozen 2 i Wish. „Bwiazdy i efekty wokół sukienki Elsy bezpośrednio odwołują się do transformacji Kopciuszka, honorując wpływ wcześniejszych filmów Disneya”.
Godne uwagi są również wkład dziewięciu starych mężczyzn i Mary Blair w charakterystyczny styl i rozwój postaci Kopciuszka. Kiedy zastanawiamy się nad tym kamieniem milowym, słowa Erica Goldberga obejmują, dlaczego Kopciuszek był właściwym filmem we właściwym czasie, oszczędzając Disneya, gdy najbardziej go potrzebował.
„Największym przesłaniem Kopciuszka jest nadzieja” - podsumował Goldberg. „Pokazuje, że wytrwałość i siła mogą prowadzić do realizacji nadziei i marzeń, bez względu na epokę”.
